Waar blijft de tijd?

 

Deze slideshow vereist JavaScript.

Het is zondag, 1 januari en zoals bijna iedere zondagochtend is het programma van Jacques Klöters, ‘De Sandwich’ zachtjes op de achtergrond te horen.

December is voorbij gevlogen! In het begin van deze maand kwam  Sinterklaas  naar Amman en vele kinderen stonden te popelen om deze man te ontmoeten. Kinderen in het buitenland blijven meestal langer in de Goedheiligman geloven waardoor Sint en zijn Pieten flink aan de slag moesten. In het grote boek een schat aan informatie over de kinderen en hun gedrag het afgelopen jaar. Daarna kregen ze hun cadeau en een chocoladeletter. Nadat Sint en zijn Pieten waren vertrokken was er voor de volwassenen nog erwtensoep en allerlei andere, vooral Nederlandse versnaperingen, te vinden in de residentie waar we dit feest vierden. Voor degenen die het nog niet in de gaten hebben, Sinterklaas logeerde bij ons en dat was heel erg leuk!
Nadat de Sint was vertrokken bleek Santa ook ineens bij ons te logeren! Bij de Britse Club mocht hij naast de Kerstboom zitten. Grappig om te merken was het verschil in reactie bij de kinderen, de kinderen bij Sinterklaas waren bedeesd, keken vol bewondering en respect naar Sinterklaas. De kinderen bij de Britse Club waren veel brutaler, klommen op schoot, begonnen aan de kleren, baard en het haar van Santa te rukken. Hmmm, maar goed dat de Pieten daar niet waren! Dan hadden ze vast een zakje met zout gekregen in plaats van een cadeau.
Naast deze rollen van Jeroen was Lucy actief in een internationaal Kerstkoor. Er waren een aantal optredens en het koor zong traditionele Kerstliederen in diverse talen, waaronder in alle talen van de leden van het koor en natuurlijk in het Arabisch! 
Deze maand zie je in (West-) Amman overal kerstbomen en kerstversieringen, het geeft een heel gezellige sfeer. De eerste echte flinke regenbuien, natte sneeuw en koudefronten zijn een paar dagen aanwezig geweest om een wintersfeer te creëren. 
Veel expats geven kerstborrels om nog een keer bij elkaar te komen voordat  ze het land verlaten om elders in de wereld met familie de feestdagen te vieren. 
Amman is in de maand December gevuld met veel internationale bazaars. Meestal gaat het verdiende geld naar de goede doelen die hier veel zijn en het geld goed kunnen gebruiken. Meehelpen aan of bij zo’n bazaar is altijd goed voor je sociale leven/netwerken. We merken nu, na een klein jaar Jordanië dat, hoewel West-Amman een klein miljoen mensen wonen, het net een dorp is en je binnen een mum van tijd zoveel mensen kent. 
De week tussen Kerst en Oud en Nieuw hadden we nog onze maandelijkse ‘movie-night’ en we hebben onze vrienden een prachtig stuk Nederland kunnen laten zien, de film ‘Fanfare’ van Bert Haanstra uit 1958. De reacties waren lovend
En toen was het ineens gisteren, 31 December. In de ochtend uiteraard oliebollen bakken! In de avond was het een in- en uitlopen van vrienden die we afgelopen jaar hebben leren kennen. 
Het laatste deel van de vond hebben we aan reflectie gedaan. Hoe hebben we afgelopen jaar ervaren? Wat zijn de plannen voor het komende jaar? Het was een bijzonder open gesprek (hoewel we dat altijd hebben met deze mensen). 
Iets voor middernacht hebben we onze mooiste glazen gevuld met ginger ale. Geen alcohol, wel bubbels. Na het aftellen en toasten op het Nieuwe Jaar zijn we op deze nieuwe, blanco bladzijde aangekomen. 
We wensen jullie een prachtig, liefdevol 2017 toe. Dank jullie voor alle support afgelopen jaar.
Liefs Jeroen en Lucy
 

Een gedachte over “Waar blijft de tijd?

Plaats een reactie